Τα κεφτεδάκια της Σοφίας Λώρεν, μία διεθνής συνταγή. Το φαγητό στο διεθνές Βερολίνο. Sophia Loren’s meatballs, an international recipe. Cooking in international Berlin

Μαγειρέματα και γαστρονομικές εμπειρίες στο Βερολίνο συνέχεια.

Το 2001 αγόρασα το βιβλίο της Σοφίας Λώρεν «Συνταγές και αναμνήσεις» και ένα από τα φαγητά που προτιμούσαν τα παιδιά μου ήταν :΄Τα κεφτεδάκια της Λίβια΄:

Tα κεφτεδάκια θέλουν λίγα υλικά αλλά απαιτούν έναν καλό ζωμό για το μαγείρεμα τους.

Στις προθήκες των λαχανικών των σουπερ μάρκετ στο Βερολίνο υπάρχει μία συσκευασία «λαχανικά ζωμού» και περιέχει ένα καρότο, ένα κομμάτι πράσου, ένα κομμάτι σελινόριζας και λίγα κλαδάκια σγουρό μαϊντανό. Τα βάζεις λοιπόν όλα αυτά να βράσουν και έχεις έναν ωραίο ζωμό βάση για οποιοδήποτε μαγείρεμα.

Για να επιστρέψουμε στα κεφτεδάκια όμως::Τα απλά και νόστιμα κεφτεδάκια της Σοφίας Λώρεν δεν τα μαγείρευε η Σοφία Λώρεν αλλά η καλή κυρία που μεγάλωνε τα παιδιά της. ΄Εχω την εντύπωση ότι η κα Λώρεν δε θα είχε και τόσο χρόνο για μαγείρεμα μιας και η καριέρα της είναι και πλούσια και πολύχρονη.

Τα υλικά για πολλά πολλά μικρά κεφτεδάκια: περίπου 37

500γρ μοσχαρίσιος κιμάς

4 φέτες  ψωμί, μόνο η κόρα
½ φλιτζάνι γάλα
300ml κρέμα γάλακτος
½ φλιτζάνι λευκό ξηρό κρασί
3 κουταλιές αλεύρι
αλάτι, μαύρο πιπέρι,
4 κουταλιές ελαιόλαδο
για το ζωμό λαχανικών
1 καρότο
ένα μικρό κομμάτι σελινόριζας
ένα κομμάτι πράσου
λίγα κλαδάκια μαϊντανού
1 κόκκινη μικρή πιπεριά
ελάχιστο αλάτι

Σιγοβράζω όλα τα υλικά του ζωμού σε ¾ λίτρου νερό για 30΄. Θα χρησιμοποιήσω μόνο όσο χρειάζεται για τη σάλτσα. Το υπόλοιπο το κρατώ για επόμενο μαγείρεμα.

Μουσκεύω το ψωμί στο γάλα. Το στραγγίζω και το ανακατεύω με τον κιμά, αλάτι, πιπέρι και 2 κουταλιές ελαιόλαδο. Ζυμώνω καλά. Αλευρώνω τα κεφτεδάκια, βάζω το υπόλοιπο ελαιόλαδο σε ένα βαθύ τηγάνι και τα μαγειρεύω σε μέτρια θερμοκρασία για 3-4 λεπτά.

Τα βγάζω από το τηγάνι τα ακουμπώ πάνω σε απορροφητικό χαρτί και στο τηγάνι βάζω 1 φλιτζάνι ζωμού και την κρέμα γάλακτος.. Τα σιγοβράζω για 2-3 λεπτά και προσθέτω και τα κεφτεδάκια. Αυτό ήτανε.
Πασπαλίζω το πιάτο με ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό.

Και μια και μιλάμε για διεθνείς συνταγές ιδου μερικές φωτογραφίες από το σύγχρονο Βερολίνο και το φαγητό του.

Ένα μοσχαρίσιο κρέας μαριναρισμένο για 65 ώρες σε κενό αέρος σερβιρισμένο με κρεμμύδια μαριναρισμένα 24 ώρες. Λοιπόν για αυτό το σάντουιτς υπήρχε ουρά τουλάχιστον 30 ατόμων.

Δεν καταδέχτηκα φυσικά να μπω στην ουρά, αλλά προτίμησα ένα σάντουιτς με ψητό ολόκληρο γουρουνόπουλο ξεκοκαλισμένο (pulled pork) το οποίο σερβίριζαν με λεπτές φέτες μήλου, σαλάτα και ένα άρτυμα με βάση τη μαγιονέζα.

Επίσης αυτό που με εντυπωσίασε ήταν το τούρκικο περίπτερο με τα αποξηραμένα λαχανικά για γεμιστά τα οποία έβλεπα πρώτη φορά από κοντά.

Ορεκτικό κρασιού καλό. ποτήρι απαράδεκτο. ΄Βέβαια η κατάσταση ήταν στο  όρθιο οπότε τους συγχώρησα. 

Τυπικό γερμανικό γλυκό. Torte und Sahne.

Στο αγαπημένο μου βιβλιοπωλείο με τις υπέροχες και φιλόξενες πολυθρόνες του στο τμήμα με τα βιβλία των συνταγών υπήρχε και αυτή η συσκευασία με συνταγές για ψητά στα κάρβουνα και μικρά κομματάκια ξύλου για να καπνίσεις μόνος σου ότι θέλεις.. Τα ξύλα ήταν από λεμονόχορτο, οξυά, φλούδες πορτοκαλιού, δεντρολίβανου, κόλιανδρου κ.α..

Και ένα πιάτο πολύ συνηθισμένο στα γερμανικά εστιατόρια και λιγότερο γνωστό. Είναι φιλέτα ρέγκας, συνήθως καπνιστή σερβιρισμένη με λάχανο και ψητές πατάτες κομμένες σε ροδέλες. Οι ελληνικοι γευστικοί κάλυκες δεν συγκινούνται από αυτό το πιάτο, ωστόσο στο Βερολίνο είναι πολύ δημοφιλές.

Επιτέλους δοκίμασα ντονέρ. Γύρος από αρνίσιο κιμά, με φρέσκια σαλάτα και ωραίες σάλτσες πικάντικες, γλυκόξινες ότι ήθελες. Το μαγαζί πεντακάθαρο και τα σκεύη έλαμπαν. Οι μαγαζάτορες Τούρκοι.

Ο σύζυγός μου στο τμήμα των κρασιών είναι όπως ένα παιδί σε παιχνιδάδικο. Με τις ώρες επεξεργάζεται τις διεθνείς ετικέτες. Ανάμεσά τους και ένα ελληνικό κρασί.