Σαλάτα με σπαράγγια, σπανάκια, σέλινα και αλοιφή ελιάς-φουντουκιού, τα φρέσκα της Άνοιξης. Salad with asparagus, spinach, celery and olive-hazelnut paste. Fresh spring greens

Πάλι σέλινο έχει η σαλάτα!

Δεν είμαι φίλος της ρόκας και ειλικρινά αισθάνομαι άβολα όταν συναντώ τον συνδυασμό ρόκα μαρούλι παρμεζάνα σε εστιατόρια ή στον έντυπο τύπο. Έχει κουράσει αυτή η αποκλειστικότητα της πράσινης σαλάτας με τα συγκεκριμένα είδη. Είμαστε τόσο τυχεροί στη χώρα μας που βρίσκουμε τα πάντα σε τιμές πολύ προσιτές και σε εξαιρετική ποιότητα. Ο γιος μας που ζει στο Βερολίνο μας είπε ότι πλήρωσε για ΜΙΑ μελιτζάνα τρία ευρώ! απίστευτο ε?

Με τα όμορφα φρέσκα σπαράγγια της εποχής συνδύασα πράσινα φρέσκα σπανάκια και σέλινο, το οποίο προτιμώ από την ρόκα, έχει πιο ήπια αψάδα, είναι ελαφρά πικρούτσικο και πιο τραγανό.  

για 2-3 άτομα

1 ματσάκι πράσινα σπαράγγια

ένα φλιτζάνι τρυφερά φύλλα σπανάκια

1 φλυτζάνι φυλλαράκια σέλινου

για την αλοιφή της ελιάς

10 ελιές

¼ φλιτζάνι φουντούκια

χυμός μισού λεμονιού

2 κουταλάκια μέλι

3 κουταλάκια ελαιόλαδο

αλάτι, μαύρο πιπέρι.

Λυγίζω τα σπαράγγια με το χέρι και αφού σπάσουν από την πίεσή μου κρατώ το κομμάτι της κορυφής. Τα υπόλοιπα κομμάτια έχουν ίνες και είναι σκληρά και ίσως τα χρησιμοποιήσω για ζωμό λαχανικών.

Βάζω νερό να βράσει και προσθέτω τα σπαράγγια. κρατάω κανα δύο τρυφερά για να τα φάμε φρέσκα. Αφήνω στο νερό 3-4 λεπτά τα σπαράγγια, τα στραγγίζω και τα κόβω σε μικρά κομμάτια. Ετοιμάζω την αλοιφή:

Καθαρίζω τις ελιές και τις αλέθω στον πολυκόφτη μαζί με τα φουντούκια, το μέλι, τον χυμό λεμονιού και το ελαιόλαδο.

Ανακατεύω όλα τα υλικά μαζί και σερβίρω με ροδελες καρότου.

Πλένω και ψιλοκόβω το σέλινο και τα σπανάκια και τα ανακατεύω καλά καλά με τα σπαράγγια

Πολλές φορές προβληματίζομαι με την φωτογραφία

Κάποια φαγητά είναι τραβηκτικά και όμορφα και άλλα πάλι όχι

Οι σαλάτες είναι μία τέτοια κατηγορία. Το μονότονο πράσινο δεν ελκύει.

Όμως επειδή είμαι υπέρ του ρεαλισμού και προσπαθώ όσο μπορώ να  υποστηρίζω την αληθινή εκδοχή του πιάτου και να μην ωραιοποιώ υπερβολικά, προσέχω να μην πέσω στην παγίδα του να βάλω στοιχεία (πχ ντοματίνια που πάντοτε γράφουν ωραία) σε μία σαλάτα τα οποία δεν ταιριάζουν και σε τελική ανάλυση.

Επίσης καθόλου πρακτικό δεν είναι να πιρουνιάζεις ολόκληρα φύλλα σαλάτας με το λάδι να στάζει.

Επίσης οι σαλάτες για να τρώγονται πιο εύκολα πρέπει να είναι αρκετά ψιλοκομμένες, όχι βέβαια όπως το λάχανο αλλά με ένα λογικό μέτρο. Μου έχει τύχει σε εστιατόριο είτε να μου πέφτουν τα λαχανικά από το πιρούνι μου, είτε να πιάνω τον εαυτό μου να ψιλοκόβω την πιρουνιά της σαλάτας στο πιάτο μου.

Βέβαια το να ψιλοκόβεις τη σαλάτα έχει και έναν ακόμη σκοπό: οι γεύσεις μπερδεύονται ευχάριστα μεταξύ τους και το λίγο αψύ και πικρούτσικο σέλινο θα γλυκαθεί από το τρυφερό σπαράγγι, και η ξιδάτη πικάντικη ελιά θα δώσει γεύση στο ουδέτερο σπανάκι.