ΛΕΡΟΣ: Φωλιές ρυζιού με γαριδούλες, Μπαλάκια μυζήθρας με άρτυμα πετιμεζιού, Πουγκάκια γιορτινά. Leros: Little shrimp’s rice nest. Cream cheese (anthotyro) balls with aromatic sauce. Festive almonds pouches.

Λέρος:φωλιες ρυζιού με γαριδούλες, μπαλάκια μυζήθρας με άρτυπα πετιμεζιού, πουγκάκια γιορτινά φιλοξενεί ο δίσκος μου σήμερα.

Η Λέρος δεν ήταν προγραμματισμένο ταξίδι.  Είδα στις ειδήσεις την καταστροφική πλημμύρα που έπληξε το όμορφο νησί και  κατέστρεψε σπίτια, καταστήματα, καλλιέργειες, δρόμους  και στενοχωρήθηκα.

Άρχισα να ψάχνω τις φωτογραφίες μου. Κρυστάλλινα νερά, ήσυχη φύση, λίγος τουρισμός, όμορφη και αυθεντική η Λέρος με την ιδιόμορφη αρχιτεκτονική της κάθεται στα βόρεια Δωδεκάνησα μια αναπνοή από την Πάτμο και μία μικρότερη αναπνοή από τους Λειψούς.

Από τους Λειψούς πήρα το καραβάκι μαζί με τον Φλος και πήγαμε για ψώνια στη Λέρο, λόγω έλλειψης βασικών αγαθών στο μικρό νησί, όπως κρέατα, μαναβική, εφημερίδες και πολλά άλλα. Σε ένα μικρό καραβάκι και με τον Φλός αγκαλιά να τρέμει ολόκληρος γιατί είχαμε την ατυχία να πέσουμε σε θάλασσα 6 μποφόρ, είπα πάει εδώ θα αφήσω τα κόκκαλα μου. Δίπλα μου καθόταν ένας ηλικιωμένος κύριος με μπαστούνι ατάραχος. Τον κοίταξα, με κοίταξε. Κουνάει λίγο ε? του λέω εγώ. Μπααα συνηθισμένα πράγματα. Έτσι λοιπόν γνώρισα τη Λέρο με συναισθήματα ανακούφισης και ευγνωμοσύνης που πατούσα στεριά σε ένα όμορφο και ξένοιαστο λιμάνι: το λιμάνι της Αγίας Μαρίνας.

Τα μαγειρέματα μου λοιπόν είναι αφιερωμένα στη Λέρο και τους φιλόξενους κατοίκους της.



γαλήνιο Λακκί ξημερώματα

Αγία Μαρίνα, το όμορφο λιμάνι του νησιού
Αγία Μαρίνα, καφές, μεζέδες, όμορφες παραλίες σε απόσταση αναπνοής
Γλάροι φυλάνε την ηρεμία του Αγίου Ισίδωρου.
Αυτό το εκκλησάκι είναι πελεκημένο σε βράχο. Ένας ψαράς βρήκε την εικόνα της Παναγίας μέσα στις δαγκάνες ενός καβουριού (πολύ μεγάλου μάλλον). Η εικόνα ονομάστηκε Παναγία καβουράδαινα και θεωρείται θαυματουργή.


καππαριές σκαρφαλώνουν στο κάστρο

Αν πάτε Λέρο,  πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε και τους Λειψούς. είναι τόσο γραφικά και γαλήνια..
Η απλότητα με καθαρές, σαφείς γεύσεις στα μικρά ορεκτικά πιάτα. Πιειτε ένα ουζο στην παραλία των Λειψών.
Θα έρθω και εγώ στη Λέρο. αλλά αν κουνάει πάλι θα με πάρεις αγκαλιά.
 Το κυρίως πιάτο: Φωλιές ρυζιού με γαριδούλες


Η γαστρονομία στη Λέρο δε διαφέρει από τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα. Φρέσκα ψάρια, νόστιμα λαχανικά από τους μπαξέδες. Βέβαια έχει μία μικρή ιδιατερότητα. Έχει επηρεαστεί από τους Ιταλούς που μετά τον πόλεμο μείνανε στο νησί και χτίσανε τα καλοκαιρινά τους σπίτια και εδώ αλλά και στους Λειψούς. Στη Λέρο λοιπόν ξέρουν από ρυζότο και για αυτό και μόνο το λόγο η συνταγή μου για το κυρίως είναι απολύτως δημιουργική. Ψητές φωλιές ρυζιού γεμιστές με γαριδάκι. Ας φανταστούμε ότι όλα ειναι ντόπια και το γαριδάκι από τη Σύμη.



Τα υλικά για 12 φωλίτσες
1 φλιτζάνι ρύζι καρολίνα
1/2 κιλό γαριδούλες
1 αβγό
1 ξερό κρεμμύδι
1 κόκκινη πιπεριά
3 καρότα
½ ματσάκι μαϊντανού
5 κουταλιές ελαιόλαδο
1 κουταλιά πούδρα ντομάτας
αλάτι, μαύρο πιπέρι
Καθαρίζω και πλένω τις γαριδούλες. Βράζω 1 φλιτζάνι νερό, ρίχνω μέσα τις γαριδούλες και τις αφήνω για 1 λεπτό.
Καθαρίζω, πλένω και ψιλοκόβω το κρεμμύδι, την κόκκινη πιπεριά και ένα καρότο. Αχνίζω τα λαχανικά στο ελαιόλαδο και προσθέτω αλάτι, πιπέρι, τη μισή πούδρα ντομάτας και σιγομαγειρεύω για 5 λεπτά. Προσθέτω και τον μαϊντανό. Βγάζω τη μισή ποσότητα της σάλτσας και μέσα στο σκεύος προσθέτω το ρύζι και 2 φλιτζάνια νερό. Βράζω 10΄μέχρι να σφίξει το ρύζι. Το αφήνω να κρυώσει και το ανακατεύω με το αβγό και μία κουταλιά αλεύρι. Προσθέτω άλλη μία κουταλιά αλεύρι αν είναι αραιό και δεν στέκεται στο κουτάλι. Παίρνω κουταλιές από το ρύζι και τις απλώνω ομοιόμορφα πάνω σε λαδόχαρτο μέσα σε ένα ταψί. Ανοίγω με ένα κουταλάκι μία τρύπα στη μέση για να υποδεχτεί η φωλίτσα τη σάλτσα με τις γαριδούλες.
Ετοιμάζω τη γέμιση. Ανακατεύω τη σάλτσα με τις γαριδούλες και γεμίζω τις φωλίτσες. Κόβω σε ροδέλες τα δύο καρότα, τις πασπαλίζω με αλάτι, πιπέρι και πούδρα ντομάτας και σκεπάζω τις γαριδούλες. Ψήνω για 20΄ στους 170ο στον αέρα.
Όπως βλέπετε λίγο τις «άρπαξα». Φταίει η έλλειψη γνωριμίας με τον καινούριο μου φούρνο.












Το ορεκτικό
Μπαλάκια από μυζήθρα με άρτυμα πετιμεζιού


Το ορεκτικό είναι μία απλή σαλάτα μαρουλιού με μπαλάκια μυζήθρας. Την ιδέα για το άρτυμα μου την έδωσε η ΄τυριά΄:  ένα μίγμα από μούστο, ελαιόλαδο και θυμάρι με την οποία καλύπτουν στην Λέρο την ξηρή μυζήθρα. Τα τυρομπαλάκια κρύβουν μέσα τους φιστίκι, μυζήθρα φρέσκια και μυζήθρα ξηρή. Αντικατέστησα τον μούστο με πετιμέζι και του πάει υπέροχα. Η κρεμώδης υφή του τυριού, το τραγανό φιστίκι και το άρωμα του θυμαριού δένουν αρμονικά και δίνουν ενδιαφέρον στη σαλάτα.

τα υλικά για 14 τυρένια μπαλλάκια


Το ορεκτικό είναι μία απλή σαλάτα μαρουλιού με μπαλάκια μυζήθρας. Την ιδέα για το άρτυμα μου την έδωσε η τυριά ένα μίγμα από μούστο, λάδι και θυμάρι με την οποία καλύπτουν στην Λέρο την ξηρή μυζήθρα.
Τα τυρομπαλάκια κρύβουν μέσα τους φιστίκι, μυζήθρα φρέσκια και μυζήθρα ξηρή. Αντικατέστησα τον μούστο με πετιμέζι και του πάει υπέροχα.
Η κρεμώδης υφή του τυριού, το τραγανό φιστίκι και το άρωμα του θυμαριού δένουν αρμονικά και δίνουν ενδιαφέρον στη σαλάτα.
200γρ φρέσκια μυζήθρα
100γρ ξηρή μυζήθρα
2-3 κουταλιές ανάλατα φιστίκια
Για το άρτυμα:
3 κουταλιές ελαιόλαδο
1 κουταλιά πετιμέζι
λίγα κλαδάκια φρέσκο θυμάρι
½ κουταλάκι όξινο σουμάκι
φύλλα μαρουλιού.
Τρίβω τα τυριά, ψιλοκόβω τα φιστίκια και ψιλοκόβω το θυμάρι. Ανακατεύω τα τυριά με τα φιστίκια και τα πλάθω σε μικρά στρόγγυλα μπαλάκια. Ανακατεύω τα υλικά του αρτύματος και σερβίρω τη σαλάτα.





το γλυκό
Πουγκάκια γιορτινά




Τα γιορτινά πουγκάκια με το δημοφιλές αμύγδαλο στη γέμιση, τα προσφέρανε στους γάμους. Η συνταγή μου είναι πολύ πιο απλή όσον αφορά την τεχνική και με λιγότερα υλικά
Θυμάμαι ότι υπήρχαν τηγανιτά πουγκάκια στα ζαχαροπλαστεία και τους φούρνους και στη Λέρο και στους Λειψούς. Είχα όμως την ευκαιρία να δοκιμάσω σπιτικό πουγκάκι και ήταν ψητό σαν κουραμπιές αλλά με άλλα αρώματα.
Αυτοσχεδίασα γιατί δεν είχα ρωτήσει για τις δοσολογίες και ιδού η συνταγή:
τα υλικά για 20 αρωματικά πουγκάκια

για τη ζύμη:
125γρ φρέσκο βούτυρο
¼ φλιτζανιού ζάχαρη
3 φλιτζάνια αλεύρι + 1 κουταλάκι μπέκιν
ξύσμα ενός πορτοκαλιού
χυμός ενός πορτοκαλιού
¼ φλιτζανιού τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο
για τη γέμιση:
1 φλιτζάνι αμύγδαλα
3 κουταλιές μέλι
χυμός ενός μανταρινού
λίγες σταγόνες άρωμα πικραμύγδαλου
άχνη για το πασπάλισμα

Ετοιμάζω τη γέμιση. Ζεματάω τα αμύγδαλα, τα ξεφλουδίζω, τα αλέθω στον πολυκόφτη και τα ανακατεύω με τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης.
Ανακατεύω με το μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη. Προσθέτω τα υπόλοιπα υγρά υλικά, τα αρώματα και ενσωματώνω σιγά σιγά το αλεύρι με το μπέκιν. Η ζύμη γίνεται ωραία ελαστική. Ζυγίζω τη ζύμη και την χωρίζω σε 20 ίσα μπαλάκια. Ανοίγω το κάθε μπαλάκι σε μικρό δίσκο και βάζω από ένα κουταλάκι γέμιση στο κέντρο. Κλείνω σε μισοφέγγαρο με την ένωση από κάτω και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο για 30΄.
Πασπαλίζω με άχνη τα πουγκάκια  μόλις κρυώσουν.





Γευσιγνώστες για καλή παρέα αλλά και βοήθεια