ΚΟΛΛΥΒΑ. ΠΡΑΞΗ ΜΝΗΜΗΣ, ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ. KOLLYVA. A sweet wheat dish for the loved ones that passed away.

Κυριακή, Δεκεμβρίου 04, 2016

ΚΟΛΛΥΒΑ. ΠΡΑΞΗ ΜΝΗΜΗΣ, ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ. KOLLYVA. A sweet wheat dish for the loved ones that passed away.

Δείτε το βίντεο μου στο YOUTUBE εδώ: https://youtu.be/fY0OTKtHQnQ

Κόλλυβα.

Πράξη διαχρονική, μνήμης, αγάπης, προσφοράς. Ένα υπέροχο συμβολικό νόστιμο και αρωματικό κέρασμα.Έμαθα από πολλά χρόνια να κάνω κόλλυβα, πρώτα πρώτα γιατί ήθελα να βοηθήσω τη μητέρα μου και δεύτερο και κυριότερο επειδή το βρήκα τρομερά εύκολο. Κάποτε μου φαινόταν απίθανο να κάνω εγώ ποτέ κόλλυβα. Το άκουγα από τις προκομμένες και με κάποια ηλικία, κυρίες, που ετοιμαζόντουσαν με τις μέρες και ευλαβικά τα βράζανε και τα στολίζανε, πόση ώρα θέλει, πόσα υλικά θέλει και άλλα πολλά.

Μύθος.

Δύο είναι τα σημαντικά θέματα που πρέπει να προσέξεις όταν κάνεις κόλυβα:

Πρώτον

Πολύ καλά υλικά: το σιτάρι, οι ξηροί καρποί, όλα να είναι καλής ποιότητας και φρεσκοκομμένα από εσάς.

Δεύτερον:

Το σιτάρι να είναι πολύ λιγότερο από τα υλικά με τα οποία θα το ανακατέψεις. Σε αναλογία 1 σιτάρι προς 2 υπόλοιπα υλικά.

Το κέντημα μπορεί να είναι απλό ή πολύ σύνθετο: Έχω δει υπέροχες πιατέλες με πολύπλοκα σχέδια που αναρωτιέσαι αν τα έκανε ανθρώπινο χέρι. Ευτυχώς δεν έχω επηρεαστεί από αυτά. Συνηθίζω κάτι πολύ απλό και βάζω πάρα πολλά ολόκληρα αμύγδαλα που τα θέλουν όλοι! Μόνο ένας σταυρός είναι απαραίτητος: Ανάλογα με το πόσο χρόνο έχει κανείς στη διάθεση του κάνει και το αντίστοιχο στόλισμα. Κανείς ιερέας δε θα σχολιάσει και δεν πρέπει και να σχολιάζει την εμφάνιση της πιατέλας. Επίσης αν θέλετε κάνετε και τα αρχικά.

Το μόνο που θα συμβούλευα να μη κάνετε είναι να αποφύγετε τις μικρές ασημένιες καραμελλίτσες. Ωραία στολίζουν αλλά επειδή ανακατεύεις όλα τα υλικά και με τα υλικά του στολίσματος, πριν από το σερβίρισμα, εκεί που μασάς ανέμελα το καρυδάκι υπάρχει ο κίνδυνος μία από αυτές τις καραμέλες να σου σπάσει εκείνο το δόντι που το προσέχεις πως και πως.

Τα υλικά λοιπόν για να προσφέρετε σε 15-20 άτομα από ένα καλό γεμάτο μπολάκι

250γρ σιτάρι

250γρ καρύδια

250γρ αμύγδαλα ολόκληρα χωρίς τη φλούδα τους

150γρ ξανθές σταφίδες

200γρ ψημένο σουσάμι

10 φρυγανιές σίτου κλασσική γεύση

1 κουταλάκι σκόνη κανέλας

1 φλιτζάνι ζάχαρη άχνη

Μία πιατέλα φαρδιά και λίγο βαθιά.

Ένα καθαρό τραπεζομάντηλο για να στεγνώσουν τα σιτάρια, καλό είναι να μη μυρίζει απορρυπαντικό ή μαλακτικό.

Αν μοιράσετε τα κόλλυβα στα μνήματα τότε θα χρειαστείτε και

Μπολάκια πλαστικά μιας χρήσης

Κουταλάκια

Ένα κουτάλι μεγάλο για το σερβίρισμα

Χαρτοπετσέτες.

Το σιτάρι αυτό δε χρειάζεται φούσκωμα.

Μπορείτε να το βράσετε από το προηγούμενο βράδυ ή και την ίδια ημέρα το πρωί. Αν για παράδειγμα πρέπει να πάω στα μνήματα στις 4 το απόγευμα, μπορώ να το βράσω στις 8 το πρωί. Θα προλάβει να στεγνώσει.

Αλλά για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο το βράζω από το προηγούμενο βράδυ, χωρίς να το φουσκώσω όπως σας έχω πει και παραπάνω.

Τι κάνω:

Πλένω και στραγγίζω το σιτάρι. Βάζω να βράσει το σιτάρι σε 2 λίτρα νερό σε μέτρια θερμοκρασία για 50΄. Βγάζω μία κουταλιά για να δω την κατάστασή τους: πρέπει να έχουν διπλασιαστεί όλα σε μέγεθος και να έχουν σκάσει από τη φλούδα.

Στραγγίζω το σιτάρι και το απλώνω πάνω στη μισή επιφάνεια του τραπεζομάντηλου και το σκεπάζω με το υπόλοιπο πανί. Τώρα το χειμώνα μπορεί να μείνει έτσι και 15 ώρες, δεν παθαίνει τίποτα. Το καλοκαίρι όμως καλά είναι να το βράζετε την ίδια μέρα.

Συνεχίζω με την ετοιμασία των υπόλοιπων υλικών.

Σουσάμι:

Ψήνω το σουσάμι μέχρι να ροδίσει καλά στους 180^ο για 30΄. Αλέθω το σουσάμι στον πολυκόφτη.

Αμύγδαλα:

Βράζω για δύο λεπτά, στραγγίζω και καθαρίζω τα αμύγδαλα από τη φλούδα τους. Ψήνω τα αμύγδαλα στους 180^ο για 20΄ή μέχρι να ροδίσουν ελαφρά. Αλέθω τα μισά αμύγδαλα στον πολυκόφτη, αφού κρυώσουν βέβαια από το ψήσιμο, τα υπόλοιπα θα χρειαστούν για το στόλισμα.

Σταφίδες:

Κόβω τις σταφίδες στη μέση

Καρύδια:

Ψιλοκόβω τα καρύδια και φροντίζω να κρατήσω μερικά μισά για να δημιουργήσω το σταυρό.

Φρυγανιές:

Αλέθω τις φρυγανιές στον πολυκόφτη.

Ζάχαρη

Αλέθω τη ζάχαρη στον μύλο μπαχαρικών μου γιατί μου αρέσει να κάνω μόνη μου την άχνη μου.

Κανέλλα

Αλέθω την κανέλλα στον μύλο μπαχαρικών μου, είναι εντελώς διαφορετική η γεύση και το άρωμα όταν την φρεσκοαλέσεις.

Η σύνθεση της πιατέλας

Βγάζω το σιτάρι από το πανί, αν δω ότι κάποια σποράκια που συνήθως είναι άκρη άκρη στεγνώσουν πολύ και θυμίζουν το ξερό καλαμπόκι τα πετάω, έχουν πάρει πολύ αέρα και δε θα είναι αφράτα. Προσέχω όταν τα τυλίγω να είναι καλά καλυμμένα, για αυτό και χρησιμοποιώ τραπεζομάντηλο και όχι μικρά ποτηρόπανα. Βάζω το σιτάρι σε μία μεγάλη λεκάνη για να ανακατεύω εύκολα.

Προσθέτω το καρύδι και τις σταφίδες.

Ανακατεύω τη φρυγανιά, το σουσάμι και το τριμμένο αμύγδαλο, από αυτό το μείγμα κρατώ 4 κουταλιές.

Προσθέτω το μείγμα της φρυγανιάς στο σιτάρι.

Απλώνω το μείγμα του σιταριού στην πιατέλα. Πατάω καλά το μείγμα για να είναι ομαλή και ίσια η επιφάνεια. Πασπαλίζω από πάνω τις 4 κουταλιές από το μείγμα της φρυγανιά και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας ένα στραγγιστήρι πασπαλίζω την άχνη. Πατάω ξανά με τη βοήθεια μιας χαρτοπετσέτας απαλά την επιφάνεια για να είναι ομαλή.

Σχηματίζω με το χέρι μου ένα σταυρό και βάζω καρύδια και αμύγδαλα. Στολίζω με τα ολόκληρα αμύγδαλα γύρω γύρω την πιατέλα, πασπαλίζω το σταυρό με κανέλα και σχηματίζω και τα αρχικά. ΑΓ: Αμαλία Γκουντάρα, η πεθερά μου.

Και όπως λέει και η αγαπημένη μου Σούλα.

«Θεός σχωρέστους τους πεθαμένους μας ας τα βρούν εκεί που είναι μπροστά τους όλα αυτά»