Κυδώνια με κόκκινη πιπεριά και μάραθο. Αλιευμένα από τον Άγιο. Μαγειρέματα στην Κρήτη συνέχεια. Shellfish with red pepper and fennel. Cooking in Crete.

Τα κυδώνια είναι αφροδιασιακή τροφή. Μύθος ή αλήθεια?

Μύθος.

Εξετάζοντας δύο περιπτώσεις και για τρεις λόγους σας παραθέτω τα εξής:

Κυδώνια στο εστιατόριο.

1.       Δε θα φάς μόνο κυδώνια με το έτερον σου ήμισυ, οπότε ότι ακολουθήσει τα κυδώνια θα έχει οπωσδήποτε καρυκεύματα που θα κάνουν το γεύμα βαρύ και η επίδραση από τα κυδώνια θα εξατμιστεί.

2.       Το περιβάλλον σε ψαροταβέρνες ή έστω πιο προσεγμένα εστιατόρια που σερβίρουν ζωντανά και φρέσκα δεν εμπνέουν τόσο για καταστάσεις … σύνδεσης, εκτός και αν είσαι δίπλα στη θάλασσα και όλο το περιβάλλον σε εμπνέει. Αλλά αν είσαι δίπλα στη θάλασσα ακόμη και  δύο τρία μεζεδάκια μαζί με τις αντίστοιχες γουλιές αλκοόλ μπορούν να χαρακτηριστούν αφροδισιακή τροφή.

3.       Τα κυδώνια αλιεύονται και αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έχεις τη διάθεση, να πας στο αγαπημένο σου εστιατόριο και να σου ανακοινώσει ο σερβιτόρος ότι δεν είναι διαθέσιμα ή ότι μόλις τέλειωσαν.

Κυδώνια στο σπίτι.

1.       Για να αγοράσεις οστρακοειδή την ημέρα που θέλεις θα πρέπει να παρακαλέσεις πρώτα τον ψαρά σου ο οποίος μπορεί να σου ορίσει μία άλλη ημέρα η οποία δεν βολεύει εσένα.

2.       Και ήρθε η ώρα που εξασφάλισες την εκλεκτή αφροδισιακή τροφή.  Υπάρχει μπροστά ένα μεγάλο εμπόδιο πριν από το ψήσιμο τους: Η άμμος η οποία με δυσκολία εγκαταλείπει το όμορφο όστρακο. Το καθάρισμα τους θέλει σίγουρα 1 ώρα, υπομονή και επιμονή.

3.       Ένα πιάτο με κυδώνια είναι μόνο η αρχή του γεύματος. Χρειάζεται επιπλέον μαγείρεμα, σαλάτα, πάει η διάθεση.

Πέραν της πλάκας λοιπόν, τα κυδώνια που αγοράσαμε για την Καθαρή Δευτέρα μια και μεγαλώσαμε και δεν κρατάμε το έθιμο του χαρταετού, ίσως με εγγόνια πάλι να τρέξω στο αγαπημένο αυτό άθλημα, ήταν αλιευμένα από τον Άγιο όπως μας είπε ο Ιεραπετρίτης ψαράς.

-Ποιόν Άγιο ρώτησα εγώ,

-Τον Άγιο Νικόλαο μου είπε κοιτώντας με επιτημιτικά. Άκου δεν ξέρει τον Άγιο θα είπε από μέσα του.

Ορεκτικό για δύο άτομα και ίσως και για τρία άτομα που τα χαρακτηρίζει η εγκράτεια.

Κυδώνια με φρέσκο χυμό λεμονιού και κυδώνια με νόστιμη αρωματική σάλτσα για όσους δεν συμπαθούν και πολύ να τρώνε σκέτα τα κυδώνια.

14-15 κυδώνια, δεν είναι πολλά σίγουρα δύο τρία θα έχουν πρόβλημα οπότε μειώνονται

1 κόκκινη πιπεριά

λίγα κλαδάκια μάραθου

λίγα κλαδάκια μαϊντανού

1 σφηνάκι λευκό κρασί από την ποικιλία  του Βιδιανού, μια από τις σημαντικές κρητικές ποικιλίες που δίνουν λευκά κρασιά

2 κουταλιές ελαιόλαδο

αλάτι, μαύρο πιπέρι

Βάζω τα κυδώνια σε καθαρό νερό για 1 ώρα.

Στραγγίζω τα κυδώνια και τα ξεπλένω κάτω από το νερό της  βρύσης.

Τρίβω τα κυδώνια με το σκληρό μέρος από ένα καθαρό σφουγγαράκι κουζίνας για να διώξω και το πιο μικρό κόκκου άμμου από τις πτυχώσεις των κυδωνιών.

Ξεπλένω ξανά τα κυδώνια κάτω από το νερό της βρύσης και τα αφήνω ξανά μέσα σε νερό για να ετοιμάσω τη σάλτσα:

Πλένω, καθαρίζω και ψιλοκόβω την πιπεριά και τα αρωματικά.

Ζεσταίνω το ελαιόλαδο, προσθέτω τα παραπάνω και τα μαγειρεύω για 3-4΄μέχρι να σωθούν τα ζουμάκια τους και να αρχίσουν να κολλάνε. Σβήνω με το κρασί και συνεχίζω για άλλα 5΄. Προσθέτω αλάτι και μαύρο πιπέρι.

Ψήνω τα κυδώνια:

Ζεσταίνω ένα τηγάνι,  προσθέτω δύο-τρεις κουταλιές νερό και τα κυδώνια. Κλείνω το σκεύος με το καπάκι και τα παρακολουθώ ενώ ψήνονται και περιμένω μέχρι να ανοίξουν όλα. Χρησιμοποιώ γυάλινο καπάκι για πιο μεγάλη ευκολία. Πετώ όποιο κυδώνι δεν ανοίξει.

Επί τόπου στύβεις λίγο χυμό λεμονιού μέσα στο κυδώνια και το τρως μαζί με μία καλή γουλιά ρακί.

 Επί τόπου πάλι με ένα κουταλάκι παίρνεις λίγη από τη σάλτσα και τρως μαζί το νόστιμο κυδωνάκι.

Τα άδεια όστρακα δε πάνε χαμένα: μπορείς να τα πλύνεις καλά καλά και να στολίσεις το μπάνιο ή μία γλάστρα με κρίταμα που είναι και παραθαλάσσιο φυτό.