ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΗΣ ΒΡΕΜΗΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ. ΝEWS FROM THE FOOD MARKETS OF BREMEN AND A OLIVE OIL EXHIBITION.

                     

Και εκεί που πάλι είπα ότι δύσκολα θα δω κάτι καινούριο που θα με εντυπωσιάσει, μου τυλίγουν μπροστά στα μάτια μου τον μαϊντανό αεροστεγώς με δύο τρείς γρήγορες αεροπλανικές κινήσεις με στρίψιμο της σακούλας και ορίστε: ένα πρωτότυπο μπαλόνι. Τα παζάρια της Βρέμης εκτός από αγορά, είναι και χώρος ψυχαγωγίας και φαγητού, αλλά και για να πιεις την μπυρίτσα σου με ένα καλό συνοδευτικό κέρασμα, από τις πραμάτειες των εμπόρων.

Πιο παρακάτω οι ρέγγες στο καπνιστήριο κρεμασμένες με τάξη, γέμιζαν όλο το δρόμο με το άρωμα του καπνού και του σιγομαγειρεμένου ψαριού. Δίπλα μπορούσες να φας ένα σάντουιτς από τις φρεσκοκαπνισμένα ψάρια από τον χαμογελαστό πωλητή τον οποίο δε μπόρεσα να βγάλω φωτογραφία γιατί ήταν συνεχώς περικυκλωμένος, ήταν και ομορφούλης, η αλήθεια είναι.

Όμορφες μπάλες κίτρινου τυριού με αρωματικά και μπαχαρικά δε σου επέτρεπαν να τις προσπεράσεις χωρίς να τις δοκιμάσεις ή να αγοράσεις κάποια από όλες.

Με λύπη μου δεν μπόρεσα να αγοράσω μία από αυτές τις όμορφες γλάστρες οι οποίες ήταν εξευτελιστικά φτηνές.

Ελαιόλαδα όπου εντοπίσαμε και ελληνικά, αλλά και έλαια από όλων των ειδών τους καρπούς, από αμύγδαλα, καρύδια, σουσάμι, τα οποία μπορούσες να δοκιμάσεις με αξιοπρέπεια και στυλ.

Η έκθεση ελαιολάδου:

Η έκθεση ήταν έξω από τη Βρέμη σε ένα γραφικό χωριό και είχε πάρα πολλά εκθετήρια αλλά και εστιατόρια - καφέ για να καθίσεις να φας και να περάσεις καλά. 

Η υποδοχή ήταν από μία πολύ γραφική μπάντα που δεν έπαιρναν και χρήματα.

Το εισιτήριο στοίχιζε 6€ και σου δίνανε ένα κουτάλι για γευστική δοκιμή το οποίο ήταν απολύτως οικολογικό φτιαγμένο από άμυλο, και μπορούσες να το προορίσεις για κομποστοποίηση. Καλά οι άνθρωποι είναι πολύ μπροστά!

Οι όμορφες τέντες φιλοξενούσαν παραγωγούς από χώρες της Νότιας Ευρώπης. Φυσικά με πολύ χαρά είδαμε ότι οι δύο τέντες είχαν Ελληνικό ελαιόλαδο: από την Κρήτη και από την Πελοπόννησο. Είπαμε κανα δυο κουβέντες, αλλά είχε τόσο κόσμο που απομακρυνθήκαμε για να δοκιμάσουν οι εκπισκέπτες της έκθεσης το ωραίο μας ελαιόλαδο.

Οι καημένοι οι Γερμανοί. Αγόραζαν κάτι μικρά τενεκεδούλια των 250γρ λες και ήταν ρευστός χρυσός. Τι να μας κάνουν αυτά εμάς, το λιγότερο 5λιτρο είναι μία ικανοποιητική προμήθεια στην Ελλάδα. Αλλά υπάρχει εξήγηση για αυτό: δεν μαγειρεύουν σπίτι. Τρώνε στη δουλειά τους, αγοράζουν πολύ έτοιμο φαγητό από έξω και έτσι το λαδάκι αυτό το έχουν κυρίως για τις σαλάτες τους.

Η τελευταία τάση με αρωματισμένα συσκευασμένα ελαιόλαδα με αρωματικά φυτά, τράβηξε το ενδιαφέρον πολλών  επισκεπτών και μου ήταν αδύνατον να φωτογραφίσω τον πάγκο τους.  Επίσης ξετρελλάθηκα με τα κοσμήματα από ασημένια πειρούνια και κουτάλια, δαχτυλίδια, καρφίτσες, σκουλαρίκια κ.α.

 Ένα σεμινάριο για παρασκευή πέστο είχε επίσης πολύ ενδιαφέρον. Τα πέστο είναι πολύ δημοφιλή στη Γερμανία και η συμμετοχή στο σεμινάριο ήταν πολύ μεγάλη.

Και τέλος μία ενδιαφέρουσα γευστική δοκιμή με καφτερές πιπεριές και ελαιόλαδο με 8 στάδια-επίπεδα. Eγώ έφτασα μέχρι το 6ο. Με κοφτές αναπνοές συμπάσχαμε με τους συνδοκιμαστές μου, χωρίς λόγια, με τα μάτια δακρυσμένα από την απίστευτη θρασύτατη κάψα της πιπεριάς. Πως μπορεί μία τόσο μικρή ποσότητα να σε κάψει τόσο πολύ?

Εγώ πάντως υποστηρίζω ότι όταν καίει το πιάτο σου τόσο πολύ, δε μπορείς να αισθανθείς καμία άλλη γεύση, όλα τα καλύπτει η κάψα και τα δροσίζει η μπύρα.
Το λίγο αηδιαστικό καφετί κρεμοειδές παρασκεύασμα κάτω στο κέντρο της φωτο ήταν μους σοκολάτας με ελαιόλαδο και τσίλι.