ΣΤΑΦΙΔΟΨΩΜΑ ΠΙΟ ΓΙΟΡΤΙΝΑ. FESTIVE LITTLE BREADS WITH RAISINS.



Μακάρι να μπορούσα με χιούμορ να περιγράψω την παρακάτω προσωπική μου άποψη- παράπονο για την πραγματικότητα των καταστημάτων που μας προμηθεύουν ψωμί αλλά ψωμί δεν είναι. Μπαίνεις σε κάποια από αυτούς τους φούρνους ή πρατήρια που πουλάνε τα πάντα από ψωμιά, κουλουράκια, γλυκά και κριτσίνια μέχρι πάστες και κεράσματα και δυστυχώς είναι διάχυτη η μυρωδιά του σπορέλαιου και η κόρα του ψωμιού είναι σαν πέτσα ελαστική και αδιάφορη.
Ένας ελληνικός σωστός φούρνος ή πρατήριο φούρνου, θα ήθελα να είχε πολύ πιο λίγα αγαθά στα ράφια του:
Ένα σωστό ψωμί:
προζύμης, ολικής, πολύσπορο, καλαμποκιού, σίκαλης, κριθαρένιο και μικρά αφράτα σάντουιτς. Δε θέλω 20 σχέδια ψωμιού, χωρίς βελτιωτικά και διογκωτικά, και με φρεσκοζυμωμένες ελληνικές ζύμες.
Φρέσκα αρτοσκευάσματα:
Κουλούρι Θεσσαλονίκης, ελαιόψωμο, σταφιδόψωμο, κρουασάν (όχι από αυτά που τα κρατάς με το χέρι σου όρθια και γέρνουν σαν μαλακή παντόφλα), κάποιο κέικ και τσουρέκι. Θέλω το σταφιδόψωμο να έχει μπόλικες ζουμερές ελληνικές σταφίδες και όχι εκείνα τα μαστιχάτα, σκληρά κομματάκια που κολλάν στα δόντια σου και αναρωτιέσαι τι να είναι.
Από πίτες:
Μία τραγανή αφράτη τυρόπιτα και χορτόπιτα με φύλλο χωριάτικο. Δε θέλω τις πίτες από σφολιάτα που τις τρως και παγώνουν τα δόντια σου από το άγνωστης προέλευσης και σύστασης λίπος τους.
Επίσης:
Κουλουράκια βουτύρου και ελαιολάδου και πικάντικα κριτσίνια με σπόρους ή ολικής.
Και το πιο σημαντικό που θα ήθελα: να μπαίνω μέσα στο μαγαζί και να μυρίζει όμορφα, να με πνίγει η μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού και να μη μπορώ να κρατηθώ σε εκείνη την κόρα που προεξέχει επίτηδες για να την κόψεις και να τη μασουλήσεις πριν ακόμη βγεις από το μαγαζί.
Αυτό θα ήθελα, όχι ότι δεν υπάρχουν και τα φωτεινά παραδείγματα αλλά είναι πολύ λίγα και κάποιες φορές πολύ μακριά σου.
Με αφορμή κάποιες ξερές σταφίδες που μασούλησα με απορία προέκυψη η συνταγή μου για περιποιημένα σταφιδόψωμα με ζουμερές σταφίδες που τις μούσκεψα σε ρόφημα για να είναι υπέροχες και νόστιμες.

για 5 λίγο πιο γιορτινά σταφιδόψωμα και ένα λίγο μικρότερο
300γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
160γρ περίπου ρόφημα μέσα στο οποίο δροσίστηκαν οι σταφίδες
1 κουταλάκι ξηρή μαγιά
2 κουταλιές ελαιόλαδο
3 κουταλιές ζάχαρη
Επίσης:
½ φλιτζάνι σταφίδες
1 φλουδίτσα πορτοκάλι
2 κουταλιές μαρμελάδα φράουλα ή ροδάκινο ή ότι έχετε
1 κουταλιά μέλι
1 κουταλιά ελαιόλαδο

Μία μικρή προετοιμασία για να είναι οι σταφίδες ζουμερές και να μη στεγνώσουν κατά τη διάρκεια του ψησίματος:
Ετοιμάζω ένα φλιτζάνι ρόφημα από τσάι του βουνού μαζί με την φλουδίτσα πορτοκαλιού, το αφήνω να γίνει χλιαρό και προσθέτω μέσα τις σταφίδες. Τις αφήνω για 30΄, τις στραγγίζω και τις αφήνω να στεγνώσουν πάνω σε ένα κομμάτι μεμβράνης. Εσείς αν δε θέλετε να κάνετε μία τέτοια διαδικασία απλά βάλτε τις να μουσκέψουν σε κρύο νερό, αλλά μην παραλείψετε τη φλούδα πορτοκαλιού, στη συνέχεια με αυτό το νερό θα ζυμώσετε τα σταφιδόψωμα.
Ζυγίζω το ρόφημα, κάνω λακκούβα στο αλεύρι, βάζω όλα τα υλικά και ζυμώνω απαλά μέχρι να αποκτήσω μία ζύμη απαλή και ελαστική. Σκεπάζω τη ζύμη με μία μεμβράνη και την αφήνω να ξεκουραστεί και να διπλασιαστεί.
Ανακατεύω το μέλι, τη μαρμελάδα και το ελαιόλαδο
Ανοίγω σε ένα πλατύ φύλλο τη ζύμη την αλείφω με το μίγμα της μαρμελάδας (από το οποίο κρατώ ½ κουταλάκι) και σκορπίζω από πάνω τις σταφίδες. Τυλίγω ρολό, το σφίγγω να κοντύνει και το χωρίζω σε 5-6 κομμάτια. Βελτιώνω με το χέρι μου το σχήμα τους και τα ακουμπώ πάνω σε ένα λαδόχαρτο μέσα στο ταψί μου. Αλείφω τα ψωμάκια με το υπόλοιπο της μαρμελάδας και πασπαλίζω με το αμύγδαλο.
Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο για 25΄. Αν θέλετε να είναι ξεροψημένα τα αφήνετε 5΄μέσα στο φούρνο.